Yatýrdýlar hastane odasýna üzerinde gül imzaladýlar çektiði içler gibi yaprak yaprak soydular.
Adýna dost dediler abi dediler arkadaþ dediler sevgili dediler eþ dediler ve sonunda baba dediler dediler de dediler ama öldüðünde kimse bir þey demedi dokunmuþ olacak aðacýn kökleri sevdi kemiði…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.