Giderken gözün bizde olsun. Belki yaralananlar olur. Yorgun düþenler olur. Vazgeçenleri saymýyorum. Dön bir bak! Görebildiðin kadar bak, Öyle ufak ufak deðil, Kocaman kocaman olsun bakmalarýn. Düþen, Üþüyen, Ola ki; Hani, Rengi soluk, Vazgeçmelerin eþiðinde bitkinlik gösteren… LER varsa. Yetiþ. Ya yardým et. Taþý, Bir þeyler, Hani bir þeyler iþte! Ya da; KATIL GEL, Yetiþ bize.
Gör bizdeki edalý mihnetleri, Gör bizdeki farklý yüzleri,, Gör bizdeki farklý dillerin anlaþmalarýný, Sende göreceksin, Sümer Rahiplerin bu güne aktardýklarýný, Birlikteliðin temelini, Sarsmadýðýný, Göreceksin. Ne zincirlere vurulmalarýn, Ne de medyatik çýðýrtkanlýkla karalanmalarýn,
Kuru þeyler bunlar, kuru Bizde ar namus, duru “Výz gelir, týrýs gider,” Tozlarý, dumanlarý, Yeter ki sen, Yetiþ, Katýl. Göreceksin, arpa danelerin, kimlere ilaç olduðunu, Kimlerin mahrum, Kimlerin sentetik buðdaya umut baðladýðýný, He gülüm! De gülüm!, Ýstekli misin katýlmaya? De haydi…! Teyyar DUMLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Teyyar DUMLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.