YEZİD'İN ORDUSU

Bir ordu vardý vakitlice ;
Adamsýz bir cehalet ordusuydu.
Kýyacaklardý katilce ;
Karþýlarýndaki içinde adam akan nehirdi,suydu.

Evvela anlatayým olayý ;
Kufe þehrinde bir avuç sefil renklerde nefessiz ;
Cehennem için þimdiden yanýp tutuþan ;
Kendi güneþlerine bile edepsiz ;
Sözde insan...

Ya Hüseyin Yezid bize öðretmen olmuþ ;
58’in evladý olmayý öðretiyor.
Evlad-ý Peygamber...Bu soyunda soysuz ;
Gülüne gül katayým derken gülü solmuþ ;
Bizi oruspuya çocuk olmaya davet ediyor.

Hüseyin güneþ parlatmýþ ay gibi,
Ya Allah diyor...
Hüseyin’im yolunda yolsuz insanlara inanýyor.

Hüseyin’im atýna bin..!
Allah’a kavuþmaya gidiyor Hüseyin Bin Ali.
Kýlýcýn saðýnda 70 solunda 6000 belki 7000.

Sebep ney ? Hilafet.
Ya Rabbi sen Yezid i ;
Hilafete helak et...

Yer Kerbela seneler gereksiz ;
Yezid’in ordusu yine kahpece ;
Diyeceðim odur ki gece.
Çembere alýyorlar ümmet’i peygamberi.
Sebep neydi hey edepsiz.!!

Ruhu insan kendi Yezid ;
Dünyanýn dörtte üçününün bir gramýný ;
Güneþ sayýyordu Ýmam Ali’nin ordusuna.
Oysa ki bilmiyordular Allah’ýn selamýný.
Güneþ diyor : Ben neyim ki Allah’ýn bir selamýna..

Hüseyin Þehadet bayraðýný dalgalandýrmýþtý.
Yezid ibret olsun -kendime- deyip ;
Bedenini Allah’a sevdalý atlara parçalatmýþtý.

Ey ümmet-i peygamber ;
Kerbela þehitlerine El-Fatiha
AMÝN...

Sosyal Medyada Paylaşın: