Ölüme Şiir
Yabancýlar diyarýnda bir fakir yalancýyým.
Yalancýlar diyarýna yabancýyým.
Güneþe fenerle bakan ;
Gölgeden korkan gölge aynasýyým,
Ölümden korkana musalla taþýyým.
Ne saðcýyým nede solcu,
Azraile sözüm var ;
Yolcuyum yolcu...
Ab-ý Hayatým var dünyaya kalmýþlara !!!
Aciz ölüm bekleyenleri severim. !!!
Selam olsun Allah’a inanmýþlara ;
Müminden-ölüme gülmek-beklerim.
Akýbet belli;kefeni dikilecek -adam- gerek,
Azrail adam topluyormuþ ben gidiyorum.
Bedevidir þehirden gelmiþ Azrail,
Yek olan bekliyor mu yolumu diyerek ;
Ebediyete -çaðrýldý
k- intikal ediyoru
m.
Ölüme þarkým olsun,þarkýma bir ölüm.
Zulüme gülene,Ölümdür zulüm.
Ölüm ölüm dediðin nedir ki gülüm ;
Topraða can veren Topraðýný istemez mi ?
Kimimiz ölüme þiir yazarak gitti,
Kimimiz ölümsüz þiir yazarak...
Ahmet Aktar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.