sözüm ona
kurnasýndan ateþler akerken
içtim kana kana
zamanýn kadehinden
bilerek ve isteyerek
yani kasden,alenen
göz göre göre yani
damarlarýma vuruyor
tasarlanmýþ bir intihar gibi
bir yarayý yeniden kanatmanýn vebali...
son dönemecinde aþkýn
þehrayin kýrgýnlýðý
kýrýldým
acze düþtüm kaçýncý kez
kaçýncý kez kanatsýz, bîçare
kýrk pâre oldu gökyüzü
kan sýzan ellerimde
dolu dizgin bir gezgin/d/im
kurumaya yüz tutmuþ hücrelerinde
yüküm alabildiðince sevda
olabildiðince nihavent
kelepçeliydi saçlarým yýldýzlarýn büyüsüne
yenik düþtü ceylanlarýn can çekiþtiði kale’m
yýkýldý
sýrlarýmý saklayan bent
yýkýldý iþte aniden
gözlerimin önünde sýrça medresem
incisini yitirmiþ bir midye
son nefesinde bir kelebek
nereden bilecek
baðbozumu olduðunu sesimde
nereden bilecek
mezarý eþilmiþ bir ölüm
zehir olduðunu nefesimde
mahzun durur göðümde bulutlar
her gece yaðmalanýr düþlerim
bir derviþin yüreðindedir mahzen
güllerim esir
güvercinler bile inip kirpiklerime
hüznü kutsayacaklar
saf tutup bir bir
sýrlý bir ayna gibi
kapanan gözlerime inat
ýssýzlýða sýðýnmýþ
isli bir denizfeneri
yan/s/ýyor melal denizlerimde
nicedir parmak uçlarýmda yürüyorum
adýmlarýmdan ürperen bir ceylanýn
ruhu var bedenimde
kül oldu gemilerim daha ulaþmadan güneþe
tüm kum saatleri yanlýþ
yanlýþ bir âna iþaret ediyor imsâk
güller acýmasýzca yoluyor dikenlerini
yasak bir yolda kaybettim kendimi
kehkeþanlarda yanacak bütün gölgeler
acý biraz, aþina kýl, yol göster
hangi elinde tutuyorsun geceyi
/ mai /
songülsezgindoðan