Gül müsün, karanfil mi, ebruli lâle misin? Gece, Ay’la seviþen, o mavi hâle misin? Þu kurumuþ gönlüme hayat veren bir damla, Yüreðimde titreyen þebnem mi, jâle misin?
Tanrý’nýn lutfettiði sevgi ile, esinle, Busene lezzet katan, gül kokan nefesinle, Her sözü naðme dolu, o buðulu sesinle Yüreklere dökülen billur þelâle misin?
Her bûsen baþka nimet, cennet tatlarýna eþ, Bakýþýnda gün doðar, tebessümünde güneþ, Gözlerinde kývýlcým, dudaklarýnda ateþ, Gönüller tutuþturan kýzýl bir þûle misin?
Gönlümü kaplamýþsýn, aþk dolu seylâp gibi, Bir peri masalýndan çýkmýþsýn, serap gibi, Ýçeni sarhoþ eden yýllanmýþ þarap gibi Dudaðýmý kavuran, ateþ piyâle misin?