Öðleden sonra güneþ kalýntýsý tezgah üzerinde barýn denizde süzgeci olmayan insan karada pulsuz balýk yok yalnýzlýðýn adý ateþ yanýyor kibrit ucunda, alevi mavi aðzýma ürüyor dem...
Öðleden sonra yaprak altý gölgede cam kýrýlmýþ bir yerde batmýþ topraðýn etine kan taþýyor çýplak memeli kadýn. Banyoda silkeliyor kýkýrdaðý olan erkeði…
Güneþ kalmýþ ensemde tatlý bakýþlardan. Barmen bir kadeh uzatýnca bölünüyor gece Dudaklarýn ortasýna, dudaklarýn karþýmda ya daha ne olabilirim aþk dýþýnda…
Ellerini görüyorum, ellerin beyaz beyaz olmayan bir þey yok ellerin dýþýnda silinmiþ göz rengim ellerine iþte yine oradasýn merdiven sonu üzerinde sütyen siyah yas deðil doðum lekesi…
Ansýza adýný veriyor ay…
Sosyal Medyada Paylaşın:
iveysi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.