Islak Oda

Ne uyuyabiliyorum
Ne de dayanabiliyorum sabaha kadar...
Islak bir odanýn içinde
Dolanýp duruyorum sadece.
Birde arada sýrada saate bakýyorum,
Geçiyor mu diye...
Geçmiyor.
Geçmiyor zaman onsuz,
Hepsi bu.
Anlatmak istediðim
Aslýnda hep buydu...

Oysa ben hep
Güneþin batýþýný bekliyorum
Saklý hüzünlerimi çýkarmak için ortaya.
Gözyaþlarýmý daha fazla tutmanýn
Bir anlamý olmuyor çünkü geceleri.
Karanlýkta kimse göremez nasýlsa diyorum
Dediðime inanýyorum
Sevdiðimin uyuduðundan da eminim
Tek güzel haber bu oluyor iþte geceleri.
O uyuyor diye gece bir iþe yarýyor,
O uyuyor diye gece bir deðere biniyor.
O uyuyor,
Ben de onun fotoðraflarýna bakýyorum
Ya da ona bir þeyler yazýyorum
Sabah okusun,
Yüzünde bir tebessüm oluþsun,
Güne iyi baþlasýn diye...

Yataðýma uzanýp, gözlerimi kapatýp
Kulaklýðýmý takýyorum birden.
Bir þarký açýyorum,
O þarkýyla beraber bir yarayý da açýyorum farketmeden,
Kanýyorum...

Ulan diyorum:

Aðlayacaðým iþte ulan!
Islansýn odam...

Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın: