seri basýlmýþ külliyat gibi tenin
parçalandýðýnda eski aþklarýndan
sayýsýz çizgiye ayrýlýr
yol dediðim
yol, istersen gidersin
gitmek o yolu geri almayý da hatýrlatýr
bunca zaman çok giden gördüðümden
çatý katý serzeniþleri fýrlatýrým kiremitlere
öz suyumdan taþan sýkýntý
bir çocuk gibi sýðýnmak kara deliðe
lâkin ne günüm, ne gece
haþlanan etlerin diyarýndan geliyorum
seher vakti hýçkýrýklarý
seccadesiz evlerde
korkuyla tenini arýyorum
tenine sürsem
bu parmak kesilmeli
kanýyla dolmalý geçmiþin izleri
biz uyuruz, kan durur, tenlerimiz piþer sevgili