MUSTAFA KÜTÜKCÜ HOCA’YA.
Bir insan tanýdým; özü sözü bir.
Adýyla müsemma, güle benziyor.
Gülizar’dan geçmiþ, ayak izi bir..
Gülün rengi sinmiþ; ala benziyor.
“Ýkra bismi Rabbike” sözüne uymuþ
Hem okumuþ-yazmýþ; ilmini yaymýþ.
Niþan-ý Ahmet’ten ismini koymuþ.
Kem sözlere ahraz; lâla benziyor.
“Muhacirim” diyor; Kevn-ü mekânda.
Belli ki gözü yok kuru bir handa.
Elinde Hak kelam.. sünnet yolunda.
Habib’in gittiði yola benziyor.
“Eðitim neferi”, iþin erbabý.
Ýki cihan ilmi doludur kabý.
Gönül adamýdýr; þiirdir âbý.
Arýnýn ikramý bala benziyor.
Yardýma muhtaca elin uzatýr.
Dostu takip eder; kollar, gözetir.
Bilgiyle donatýr, süsler, bezetir.
Hýzýr’dan uzanan ele benziyor.
Adý Mustafa’dýr, mülhemdir huyu.
Ýlidir Denizli, Kayý’dýr boyu.
Ýlçesi Bozkurt’tur, Öz Türk’tür soyu
Her dem tutunacak dala benziyor.
Hülvani BAÞTUÐ.
19/07/2013
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.