KAL; YA ÞEHR-Ý RAMAZAN!.
Uyum saðladýk sana, býrakýp gitme bizi!
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!
Býrakma gönüllere, dermansýz ince sýzý..
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Hanelerde huzur var, nefisler etti sükût..
Ýklimin mânâ buldu, mevsimler oldu sâkýt..
Ellerimiz semada dua için beþ vakit.
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Ayrým kalmadý þükür; zengin ile fakirde.
Ayný safta bir durdu, ayný Hakka zikirde.
Gitme diyor müminler, hepsi ayný fikirde.
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Kolaylýklar sunmuþ’tun, mazeretli kul için.
Fakirleri doyurup, tutmuþ yerine geçin.
Biz, seninle fark ettik; farkýnda olduk açýn.
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Gök yüzü ýþýl ýþýl… Yýldýzlar, ay gülüyor.
Semada gezegenler senden feyzi alýyor.
Bütün mevsimler bahar; mis kokular salýyor.
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Her þey vakti gelince mânâsýný buluyor.
Gün, gelip - gitse bile; hazzý özde kalýyor.
Bir burukluk, bir acý… Hüzün kalbe doluyor.
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Ötelerden gelerek iman zerk ediyorsun.
Ýçimizde tortular býrakýp gidiyorsun.
Ýhlâslý “kal!” deyiþe; bilmem ki ne diyorsun?
On bir ayýn sultaný, kal; Ya Þehr-i Ramazan!.
Hülvani BAÞTUÐ.
23/07/2013
..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.