Bahçemde çiçeklerden, saçýndan, gözlerinden
Güneþten düþmüþ nuru, ellerimle topladým,
Gökyüzünü, denizi, çiçekleri kuþlarý,
Dünyamý, gözlerinin rengi ile kapladým.
Yaþamýn tüm tadýný, bir gülüþünde buldum,
Bakýþlarýnda, renk renk, bitmez düþlere daldým,
Tutundum gözlerine, hep o düþlerde kaldým;
Sevdâný yüreðime hançer gibi sapladým.
Gözünce kývýlcýmlar parlardý, yýldýz gibi,
Hepsini, gözlerimle ben çaldým, hýrsýz gibi.
Gönlündeki sevgiye daldým,sýnýrsýz gibi;
Sana koca bir gönül borcum var, hesapladým.
Ellerin, ellerimde çiçekti, deste deste,
Dudaklarýn, buselik makamýnda bir beste...
O þarkýyý söyledim, ezberden, her nefeste
Güftesi sorulunca, gönlümden cevapladým.
Ünal Beþkese
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.