Meðer gönle tav olan tek cümleye mühürlü
Sevgi fasýllarýyla döndü devran, yerküre
Meðer sevdaya mülhem bekleþen türlü türlü
Övgü makamlarýna yöndü verilen süre
Hangi hayal, ilhamla müþterekti yolculuk
Saadet molasýyla nemalanmýþtý soluk
Hangi týkanan suda baðrý yanýnca oluk
Saðanak damlasýna kandý göz göre göre
Ýþte bundan dolayý yaslýyýz sinemizde
Çekilmez ahvalimiz ansýzýn gelen gizde
Sarsýlan kalýbýmýz Yunus’a varan izde
Umuda yolculukta andý kol yara yara
Ve, bundan dolayýdýr, ölüm; výz gelir cana
Yanýp tutuþtuðumuz badeye kana kana
Uzaðý yakýn kýlan bu haþmetli cihana
Külfeti yük eyleyip bindi söz yere yere
Ondandýr deli dolu yürek kükyeriþimiz
Ondan yorgun bedeni tabana seriþimiz
Ondandýr varý yoðu candaþa veriþimiz
Bükülmez bileðimiz yendi el gere gere
Zira yaþam deðiþken zik zaklýydý yivinde
Güdülmüþ nefse kaftan biçilen ten evinde
Tetikleyip insaný sona götüren sinde
Bazen þeytana uyup indi çul sere sere
Oysa biz, þaþkýn deðil, þaþkýn etmiþtik; ömrü
Kabarmýþ duygularda taþkýn etmiþtik ömrü
Hayatýn en baþýndan aþkýn etmiþtik ömrü
Sine kendi içinde sindi boþ vere vere
Neyimize aldanýp kimin aþk kapýsýnda
Usancý terk eyleyip sakladýk sabrý kýnda
Farzet, keþifde huzur; âlemin yapýsýnda
Zahire açýlacak handý yol sora sora
Söylenecek çok þeyi, dil altýnda saklayýp
Nerede fire verdik ne kadar ettik k-ayýp?
Ýki sözün birini kaygýmýzdan p-aklayýp
Akýl saçaðýmýzda dindi yel ara sýra
Coþan dimaðýmýzýn bendi der vira vira.
Nezahat YILDIZ KAYA