Simana düþkün benim, ben; süreyya yýldýzý
Müstesna düþlerde sen, sensin; ezgili sýzý
Gönlümün semasýnda varýlan son menzili
Nerde, nasýl anlatýr, en uygun kâhin dili
Aklýmý meþgul eden hangi kelama kansam
Yahut sükût ilinde bir nebze soluklansam
Her lahza kovalanan bahtlara kefil benim
Kaza, kader önünde diz çöken sefil benim
Kimler nerden bilecek nasýl da, yandýðýmý
Yüreðim ki, kendine; bilmez dayandýðýmý
Maksadým ayan beyan Kýtmir’li uykularda
Allak bullak mecalsiz, ay sessiz, mecra sessiz
Etrafýmý kuþanmýþ gölgem kendiyle darda
Âlemin mahþerini yaþýyorum nefessiz
Ruhumun tanýklýðý þafaðýn söküþüne
Gecesini devirip tahta kurulan güne
Sanadýr yolculuðum sancýlý eder seyran
Kaç fasýl imtihanda olmadan zelil ziyan
Ruhumun tanýklýðý þafaðýn söküþüne
Daralan haznesinde gözyaþý çöküþüne.
Ýçimdeki nidaya razý gelmez kanaat
Temsili misal desem; azaltmaz hiç bir vaat
Söyle, nerde son nokta! Ne yana düþer sýfat;
Aydýnlýða çýkaran cümleden geçer sýrat.
Bir kez müjdeli bakta! Rahmet etsin tecelli
Lisanýmda titrek dil yerini etsin belli
An olur kâfi gelir tana çizilen berzah
Nazari hallerinden yer sarsýlýr yerinden
An olur safi gelir, fikre yüklenen izah;
Hatmedip sayfa sayfa yol alýrým derinden
Kaç fasýl imtihanda olmadan zelil ziyan
Þu hasýlý dünyayý göðüsler hüznüm her an
Rutbesiz geldim iþte candan edip istifa
Dilekçemin kabulu olsun hakkýmda þifa
Nezahat YILDIZ KAYA