AFFET BENİ HAYY

Aþkýmý gecenin sultanýna anlattým
Önce yarýlandý,inceldi hilale döndü
Gecenin benzi tüllendiðinde
Yüreðimin harýyla birlikte
Sonra hilal de söndü

Çýrasý söndü gök yüzünün
Aleme kara çalýndý
Gizli bir el belirdi
Yýldýzlara dadandý
Bir kurþun Zühre’ye
Ýki el Þira’ya
Süreyya’nýn gözlerinde
Ýki damla yaþ süzüldü
Gecenin böðrüne saplandý acý
Bu geceler yarime çok mu yabancý
Her adýmým dert her yönüm bela
Ya Rab böyle hazin bir son
Bana görülür mü reva

Þimdi karanlýða açýlýr bütün kapýlarým
Gözün aydýn galip geldi sabrýn
Artýk ne yüreðinde
Ne de gecede duruyor adým
Masallar büyür, hikayeler biter
Sadi’nin baðýnda bülbüller öter
Öldün, öldürdün doymadýn
Bitir bu zulmü
Bu kadar acý yeter

Ver artýk sürmeli güneþimi can
Irarken limanýmdan
Koca ülkem ardýnda verdi can
Bir elinde güneþ diðerinde ay
Bu ömrü cehennemde geçecek günlerime say
Nazlý yarin aþkýna maðlup oldum
Hülasa bütün karanlýklar günahým
Doðmasa bile artýk güneþim
Beni affet, affet beni ya Hayy...


Sosyal Medyada Paylaşın: