Ýþte bak yine eþiðindeyim Kirpiklerimden süzülen mahcubiyetimle birlikte Yüreðini yýkacak iki söz býrakmýþtým sana Ülkemi yakýp yýkýp gitmiþtin sen de Ruhuna bürünmüþtüm bir zamanlar Þimdi hýrçýn Karadeniz kadar Deli divanesindir bilirim Hüznünün deltasýnda sancýlarýn büyür Apateþtir yüreðin Dokunan ölür
Ýþte bak yine kapýndayým Bütün ayýplarýmdan arýnmak için Þair yüreðimi affetmen için Dalgalýydý hünkar gönlüm Rotamý þaþýrmýþtým Güne gün eklenince Sabrýmý taþýrmýþtým Aþkýn harlý demiydi Nef’i’ye sýðýnýp Sözlüðünü aþýrmýþtým Önce haddimi aþtým Ve yüreðini dilimle deþtim Hiç durmadan haykýrdým Nazlý yarimi kýrdým Þimdi Kabil kadar piþmaným Ýþte bak yine kapýndayým
Sultaným sen hala sedefler içindeki incisin Ve ben hala kapýnýn önündeki dilencinim Aþký unutan yüreðinin kabuðunu kanatmaktý niyetim -Oysa kan tutar beni- Yüz dönersen eðer aðýr olur dietim Ýþte bak kapýndayým yüzüm eþiðinde Ya bu kirli yüze bas geç Ya da affet beni Nefretini kar topraða Tut ellerimi bize mutluluðu seç
Sosyal Medyada Paylaşın:
festival44 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.