Yüreðim kadar yakýnsýn, ezel kadar uzak,
Törpüledi ömrümüzü sevda yokuþlarý.
Ayrýlýk ördü aðýný, kurdu yine tuzak;
Nasýl unuturum ruhuma can bakýþlarý?
Aklým firarda, hiç dinmedi kronik sýzým,
Sensizim ahu gözlüm, bil ki hâlâ sensizim…
Eski bir sarnýç gibi kaynadým içten içe,
Salyangoz kabuðuyla kuma kaç çarpý attým?
Turnalara sordum ahvalini göçten göçe,
Derdimi sanmýþtým ki balýkçýlara sattým!
Kör talihle bir türlü barýþmadý yýldýzým,
Þansýzým melek yüzlüm, gör ki hâlâ þansýzým…
Þiirler devþirse de dilim, çýkmýyor sesim,
Martý çýðlýklarý çarpýyor yorgun gövdeme.
Seni andýkça daralýyor göðüs kafesim,
Tanýdýk birinden sorup, ne oldu O deme?
Dalgalarýn dövdüðü taþ gibi nefessizim,
Sessizim þirin sözlüm, sor ki hâlâ sessizim…
Sudan koparýlmýþ bir balýk gibiyim þu an,
Çatlak dudaklarýma bir damla yaðsan ne var?
Zifiri mahzenlerimi aydýnlatsýn þuan,
Bir ay gibi yeniden geceme doðsan ne var?
Sana aç, sana muhtaç, suçsuzum, uykusuzum;
Susuzum kalpte gizlim, gel ki hâlâ susuzum…
18.07.2013
Muhittin Alaca