ÇARE
ÇARE
Çare hem çaresizliðimin hem çaremin içinde
Gökyüzünden aþaðýya býraktýðým umutlarým
Yeryüzüne insin büyüsün gözlerde diye çare
Mis gibi toprak kokusu huzursuzluða çare
Toprak kokusu yerine savaþ boyasý koklama diye
Dünyaya çare
Söylesene çare nerede?
Anlayamam her notamda kýrýk bir acý var
Ýçime atýlmýþ kýrýk bir zar
Herkesin üzerinde oynadýðý oyunlar yalanlar
Oluk oluk akýyor yeryüzüne
Çare çare nerede diye inliyor yer gök
Aç olanlarý görseniz halinizden utanýrdýnýz
Sonra güler düþünür aðlar
Tok kalmak için ne yapardýnýz
Orada kardeþin aðlýyor kardeþ
Kan baðýyla mý baðladýnýz insanlarý yeryüzüne
Ýçini açýp baksanýz damarlarýnýn içine
Ýnsan yazýyor insan koca koca harflerle
Ne gördüm insanlýðý be
Giderek küçülüyormuþ ufak bedenlerde
Üzdün üzdüm üzüldün mü hayýr
Peki bunun çare çare neresinde
Lokma lokma insanlar
Lokma lokma sayarlar burada ekmekleri
Ýnsanýn içinde açýlan yaralarý delikleri
Beyaz yerine kýrmýzýya boyarlar barýþ sözlerini
Kapanýr diye beklerim açýlan yaralarým
Anlarým insanlar büyüyünce söz tutmazmýþ
Anladým
Sahi sende çocuk olmuþtun
Sahi sende genç olmuþtun
Bu kadar zor mudur aç kalmadan toku anlamak
Tok olmadan aç kalmak…
Zor mu ki büyümeden çocuk kalmak
Zor anlayacaðýmý anladým
Çare çaresizlikte
Ýnsan bir hapiste
Gökyüzü gözlerde
Umut yüreklerde
Savaþ savaþ hiç doðmayan bir bebekte
Ayrýlýk göz yaþýnda deðil kan damlayan gözlerde
Peki çare çare nerede
Uzak bir yerde mi yoksa biz mi uzak mýyýz ona
Çare söylesene çare nerdesin
Islak bakýþlarda mý?
Masum kalmaya çalýþan bir beden de mi?
Çare bilemiyorum ama bu insanlarda çare yok
Ne savaþý durdurabilir ne doyururlar karnýmý
Ne aç kalan yaralarý dikerler
Ne tok kalmak için aç kalýrlar
Herkesin içinde var bu yaradan
Ama sende çaresizlik var…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.