Öyle birdenbire pes ettim balkonun kirli camlarýndan, cýr cýr böceklerinden Bir kap sýcak aþtan, temiz tabaklardan. En son kurduðum düþten pes ettim. Analýktan, evlatlýktan, varlýktan.
Düþ kurusu astým demirlerime, Gün yaktý, ten yaktý, tin yaktý. Kekre þarkýlarla coþtu dilim Öyle birden bire sustu gidiþin
Bir Temmuz’dan bir Þubat’tan hazzetmem Orta karar mevsimlerden pes ettim Poyrazýn döllediði acý tohumdan, meltemin dokunuþundan vazgeçtim
Öyle birden bire oldu, Pek derin oldu. Býkkýn harflerle yazdým hayatý Balýðýn aklýnda, Kelebeðin ömründe olmak neye yarar? Sonsuzluktan vazgeçemedikten sonra.
Öyle birden bire tuttum hayatý En sondan en baþa. Yaþlandýkça dirileceðim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emily07 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.