Fani dünya, Baki umut

Zaman hain.
Götürdü ýþýl ýþýl bakan yüreðimi.
Küllendi ateþ ateþ ýþýldayan gözlerim.
Önce yeþil, elâ bakardý,
Kapandý perdeleri bütün renklere.
Kaldý yürek gölgede.

Gidiyor,
Üþüyor,
Ve belki vadesi doluyor
Hiç saymadan yaþamýþsa da günleri...

Ah, fani dünyaya baki bakan umudum.
Nerdesin?
Zaman dünyayý avucunda evirip çevirirken,
Hesabý kapanmamýþ  yaralara,
Gel dedim, gel.
Öde diyetini.
Hasrete gurbet ekleme bir de.
Yaralarýma cerahat durur.
Gel umut,
Bakýþlarým ol, gözümün feri. 
Zaman hain, yoruldum.
Ýçime attýrma öfkelerimi,
Þaþýrtma þefkatinin menzilini.
 
Hatýr, gönül dinlemem artýk.
Böyle ömür bitmez.
Beklemem bak, seni.
Sen saðýr olma, insanlar saðýr.
Ölüme kondu, yüreðimden kaçan kuþ.
Bir nefeslik rüzgar getir.
Kanadý dokunsun, yaþamanýn sýrrýna.
Kanadý artýk ruhum.
Nerdesin?
Fani dünyaya baki bakan umudum.



Sosyal Medyada Paylaşın: