aşkın hayat öpücüğü.

----seni bulma umuduyla seni koklaya/ bilme ihtimali ile yaþýyorum..
Ve her ihtimal seni her gün biraz daha yanýna çekiyor beni…



Öyle ki Sabahýn serin yeli ile koþarken sana
Attýðým her adýmda nefesini hissediyorum
Ve her aldýðým nefes
senin aþkýnla hayat buluyordu.



Sanki her nefes bir hayat öpücüðüydü dudaklarýmda.
Ve dudaklarýný hissederken
kendimi kanatlanmýþ bir melek gibi
beyaz bulutlarýn doruðunda
Erince varmýþ bir þairin þehveti ve heyecanýyla
Aþkýn gül kokulu cennet bahçelerin de düþlüyordum.




Ve bu düþten uyanmak istemiyordum.
Mutluydum, hem de ölümü unutacak kadar
Çünkü aldýðým her nefesin içinde sen vardýn
Ve ruhumun en ücra köþelerine kadar sinmiþ aþkýnla
hayat damarlarýma can katýyordun.




Týpký cennetteki Kevser suyu gibiydi her damlasý..



Her damla umuttu bizim için, umudun ölümsüzlüðüydü
Seni bulabilme ihtimaliydi,
Ve sen olmadan nefes alabilme ihtimaliydi..



Þimdi bunlarý yazarken seni bütün yüreðimle
yanýmda hissediyorum.
Ve yaþadýðým her yerde senin nefesinle soluklanýyorum..



Kýrþehir/temmuz 2103

Sosyal Medyada Paylaşın: