uçsuz bucaksız bir aşkın günlüğü..

Her þafak bir Ýstanbul çiziyorum
yüreðimin sevdasýna.
Ki böyle duyulmamýþ bir sevdayý
Ýstanbul ilk defa dinliyordu
Yürek aðzý mýsralarýmda..




Her mýsrasýna
ruhumu ve yüreðimi ortaya koydukça
Tanýmýný bilmediðim bir sevdanýn
derinliði zuhur oluyordu bende.




Öyle ki bütün acýlarý benden topluyor,
Senden baþka bir acý býrakmýyordu.
ve her dakika biraz daha
közleniyordu bu acý
ve sýðmaz oluyordun hiçbir þiire.




bütün þiirler eksik kalýyordu sana
bir bakýþýn ve gözlerinin içine yansýyan bir tebessüm bile
bütün þairlerin þiir heybeleri için çok geliyordu.



oysa her aþkýn bir kýyýsý vardý
bu heybenin içinde.
ve kýyýda biten bir düþü



bizim aþkýmýzda ise bir kýyý,
ve limana demir atan
bir gemimiz yoktu.




bizim aþkýmýz sevdasý ve düþleri
hiçbir yere sýðmayan uçsuz bucaksýz bir þiirdi.
kýyýsý olamayan açýklarda
hep yol alýyordu.



Ve hikayemizin bir sonu yoktu,
Hep aþýktýk ve aþký çok seviyorduk.



Þimdi bu aþkýn
þiirini dinletiyorum sana
ey sevdasý mahþer yeri olan
yedi tepeli þehir,


Bir þafak uyansam
seni koynumda bulsam
Dünyanýn en mutlu þiiri
ve dünyanýn en mutlu düþü ile uyanacaðým..


Kýrþehir/temmuz 2013

Sosyal Medyada Paylaşın: