Göz çukurlarýna alýn terini biriktiren babam Günden önce aðaran saçlarýný düzeltip bir yaný göçük yüreðini dedemden yadigar türküyle ovalýyor geçiyor içinin aðrýsý Ekmeðine emeðini sürüp düþüyor yola Aklýnda günýþýðý saçlý annem…
Gözleri güneþi küstüren annem Ses tellerine asýyor taze gülüþünü Kurutup çeyizine koyacak ömrü sürmeli kýzýnýn Yanýna da katlanmýþ bir parça hüzün Hayattan artýrabildiði kadar umut nazar deðmeyecek kadar da gökyüzü…
Ben gözlerim kandil ellerim çiçek Yüzümde denize aç martý meraký Uður böceklerini kovalarken bahçede Annem kollarýmý, babam ayaklarýmý sündürüyor Sýkýca sarýlýyorum hayatýn bacaklarýna…
sonra masallarýn kýsýrlaþtýrýldýðý bir vakit! Gecenin içine gece düþüyor Ölüyorum karanlýktan… Annem yüzüme çarpýp çýkýyor hayatý Babam hiç dönmüyor gittiði türküden.
büyüyorum içimde dünya kadar kimsesiz çocukla...
EzHeR Sosyal Medyada Paylaşın:
EzHeR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.