Elini uzatsan güneþi tutacaksýn O denli dinamik, o denli güçlüyken Peki, nedendir yerlerde süründüðün? Gün - günü kovalarken nedendir! Hep yarýladýðýn yollardan geri dönüþün?
Elini uzatsan koþup gelecek binlerce yýldýz Yanýnda olacaklar topsuz tüfeksiz Kurtulabilsen kuþatýldýðýn korkulardan, Anlayacak ve göreceksin yaþam hakký olmayanlarýn Sefil ve kahýr yüklü zilleti yansýtan yüreksizliðini.
Bilseydin bir deðil bin olduðunu, Yürek sevdalarýmýzýn çokluðunu. Bizim zamana deðil, zamanýn bize hükmettiðini, Daha ne zaman ! ne zaman anlayacaðýz! Tepemizde güneþin bile bize hep kýzgýn baktýðýný.
Atsan þu sefil yükü atsan sýrtýndan, Hafifleyecek, hem de çok hafifleyeceksin. Harika nehir olup hep akacaksýn Özgürlüðü, en güzel yaþamlarý tanýyacaksýn Güneþ kaybolup, karanlýklar bassa da, Huzurun, mutluluðun, derin uykularýn tadýna, Bil ki, o zaman varacaksýn.
Býrak karnýndan konuþup böbürlenenleri!... Sen kendine dön! Kendine bak!... Sen yaþamsýn! Sen gerçeksin!... Yüce yaratanýn en deðerli nimeti ve varlýðý Sen kazanacaksýn yaþamý, özgürlüðü, Mutluluðu ve payýna düþen ekmeði dahi, Tüm halkýnla paylaþacaksýn.
Böylece anlam kazanýr yaþam: Her þey halk içindir, lafla olmaz mutluluk; Tüm canlýlarýndýr her nimet hakça paylaþýlan, Ne pahasýna olursa olsun: ýsrarla, inatla, Bunu bilmeli, bunu anlayýp istemeli insan.
KEMAL POLAT
Sosyal Medyada Paylaşın:
kempol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.