Bir aðacýn dilinden;
Yaprak döken aðaçta sefillik ararsýnýz,
Heyhat, araþtýrýn da; bakýn nerde arsanýz.
-
Er geç solan hayatta daim olmuyor hüsün,
Vaktî hazan gelince, yalansýz görürsünüz.
Seyran edin, cihanda neler geldi geçti de,
Siz ey ölümlü tayfa; halâ dik yürürsünüz.
Her can açar solar ya; yeþil bir aðaç gibi,
Hâlim görün de belki; biraz hak verirsiniz.
Bak var mý hiç ezelde kalan canlý bir nefer,
Rüzgâr esince siz de, ümitsiz erirsiniz.
Sýr sormayýn, kader de; ya toprak yahut odun,
Har har yanan ateþte, közümden sorarsýnýz.
Varsýn derin hüzünle sürünsün þu yapraðým,
Siz, yerde saklý hükmü; sakýttan yorarsýnýz.
"Hakk’tan" derim kurursa; dalým, sýska topraðým,
Siz olsanýz, ayakta elemden çürürsünüz.
Eþkâle hor bakýp da, gülen yüz ziyandadýr.
Sizler, gülünç durumda, hayâller kurarsýnýz.
Mef’ûlü / fâ’ilâtü / mefâ’îlü / fâ’ilün
10temmuz2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN