MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

SONSUZLUĞU İSTEMEKTİ BENİ BÖYLE BİTİREN
GÜLDEN KIR

SONSUZLUĞU İSTEMEKTİ BENİ BÖYLE BİTİREN



Ruhlarýn diyarýndan birbirine seslenir
Bakýþlarýn boþluðundan düþenler olur bir bir!
Gözler kamaþýr gibi bakar o ýþýklara
O ýþýklar yanýnca kaçýþanlar sevinir...

Bir yaprak düþer yere sonsuzluktan haberli
Onun ruhunda da var epey delilik belli...
Düþüp topraðýn baðrýna hissetme ümidiyle!
Sonsuzluktan düþünce his kalýrmý ki tende?
Hissizleþen ruhlarý öldürüyor sonsuzluk!
Ya da sonsuzluk istemek bitiren beni böyle...
En güzelidir belki en güzeli onsuzluk
Sen de sonsuzluk için düþtün mü yere söyle?

Odamýn duvarlarý hangi demden vuruyor?
Kalbim güm güm atarken beni tutan biþe var...
Avucumun içinde çizgiler beliriyor
Yüzüme yerleþiyor dünyadan haritalar!
Uzun uzun yolculuklar yazýlýr kaderime...
Sonsuzluk istemekti beni böyle bitiren
Ya da sonsuzluk çaðýrdý beni soðuk tenine

O ýþýðý görürüm kapý kapý üstünde!
Kapýlar açýlýyor kapýlar kapanýyor!
Kimi güneþli gibi, kiminde bembeyaz kar
Yýrtýlmayý bekleyen tül gibi ince bir zar...
Tüllerin ardýndan gelir kokuþmuþ bir kahkaha!
Ve bir hayalet süzülür bedenimden içeri
Ben ne zaman o ýþýktan kaçmaktan vaz geçerim
Sonsuzluk girer odama sular götürür beni
Sonsuzluk istemekti beni böyle bitiren
Sularla bedenimi mezarlara gömdüren

Ilýk bir meltemin beni, öptüðü bir geceydi!
Sokaklarým ayaklanmýþ beni arýyorlardý...
Karþýdaki evlerin camlarý çiçek gibi
Çiçek gibi tüm ýþýklar bir bir soluyorlardý...
Karanlýk kýrmýzýyla çalýyordu kapýmý
Korkmamýþtým ürkmemiþtim o ýþýk vurdu birden!
Kapýmý açtýðým an gözlerim yanýyordu!
Gözlerimi kapasaydým belki kurtulacaktým
Ama sonsuzluðu istemekti beni böyle bitiren
Dilime sonsuzluðu ne olmuþtu düþüren?

Sonsuzluðu istedin mi bir kere bitiyordun...!
Ruhumu sattýðým gün nefes alamýyordum
Buruþuyordu tenim
Saçlarým uzuyordu
Uzadýkça ayaklarýma zincirler vuruyordu!
Penceremden içeri kumlar uçuþuyordu
Bir sahra ortasýnda buluyordum kendimi...
Tamam artýk bitti dedim...!
Ama bitmedi iþte...
Sonsuzluðu istemekti beni böyle bitiren
Yýldýzlarýn ýþýðýnda sekeratta bekleten
Sonsuzluðu solumaya çalýþmaktý tek hatam!
Þimdi kokladýðým þey acý ve yanýk bir þey!
Beni saklayamýyor küçük pembeli odam...
Sonsuzluðu beklemekti beni böyle bitiren
Gözlerimin þahitliðinde gözyaþlarý derdiren...



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.