Giderken arkanda aðlayan bir tebessümün sancýlarýný ta iliklerime kadar çekerken Orantýsýz bir gücün alaborasýnda Yokluðun çayýn içindeki aðýr bir dem gibiydi sanki. Ýçerken yüreðim sýkýþýp nefes nefese kalýyordu.
Ve her yudumda Seni en derin nefesimle hissedebiliyordum Öyle bir hissiyat ki yaðlý ilmiðe baðlanmýþ hüznün satýr aralarýnda seni aratýyordu, Yazdýðým ve yazdýðýn her cümle, Bir nebze olsun beni bu alabora kýskacýndan çýkarýyordu.
Çýkarýyordu lakin senin olmadýðýn bir yerde Ben öksüz bir þairdim, Susadýðým cümlelerine eksiktim Ve senden ayrý kurduðum düþler Ýntiharým için hazýrlanmýþ bir bültendi sanki.
Ve þimdi bu bülteni yayýnlarken En içli bir þairin diliyle Son isteðimi bir dizede yazýyorum Nefes ver bana,nefessiz býrakma beni….
Kýrþehir/temmuz 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
AGRA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.