Bu Son
Bu son...
bu sefer sonumuz.
Devam edecek yazýsýný beklediðimiz filmler gibi,
filmler gibi, devamý gelmeyecek olan
bir hikayenin bitimi,
güneþin doðudan batmasý gibi,
ya da hiç doðmamasý, bilmiyorum.
bildiðim tek þey var ki,
bu son
sonumuz...
bir þeyler dinledik, söylediniz
bir þeyler söyledik, dinlediniz
acýmýz diyerek lafa girdik, acýmýz bunlar...
anlattýklarýmýz bitince siz mi? ne derler o oyuna,
"kulaktan kulaða..."
bir þeyler gördük, hissettiniz
bir þeyler hissettik, gördünüz
sevdik, yüzünü yýkamadan uyanamayan insanlar gibi,
adýnýzý söylemeden uyanamadýk...
nefesi kesildiði zaman ilacýna sarýlan astým hastalarý gibi,
kokunuzu almadýðýmýzda nefesimiz kesildi...
birbirine en uzak üç sessizi yan yana getirerek baþladýk adýnýza,
aþk...
hissettiklerimizi gördükten sonra siz mi? nasýl derler iþte,
"kucaktan kucaða..."
bir þeyler anlattýk, dinlediniz
bir þeyler dinledik, aðlattýnýz
ama artýk bu son,
bu sonumuz,
Ýnsanlara güvenmek, nasýl derler,
bir ateistin Allah bir dediðine inanmaktan daha zor...
iþte bu yüzden, artýk anlatacaðým ne varsa,
bir kulaðýmdan girip, kendi içimde saklý kalacak artýk...
Unut diye bir kelimeymiþ bu,
her söylendiðinde vücuduna bir paslý iðne batmazmýþ insanýn,
sen söyle þimdi Furkan Dovan,
hatýrlayarak yaþamak boynumuzun borcudur bilirsin,
borç namus deðil midir, nasýl unutalým...
Bu son...
Bu kez sonumuz.
Gitmeyeceðim...
nasýl derler, bir sokak kadýnýnýn,
"hayat þartlarý beni buraya getirdi" demesi kadar sahte...
dinle þimdi, sen ve senin gibilerine bu sözüm,
hayat þartlarý seni buraya getirmedi, sadece sen durdun...
Hayat diye bir kelimeymiþ bu,
her söylendiðinde birer damla su akarmýþ nehirlere,
nehirler taþar, denizlere dökülürmüþ...
susma, sýra sende, sen söyle þimdi Zafer Çalýþ,
biz þimdi çýkýp desek ki, hayat diye,
su yerine gözyaþýmýz akmaz mý o nehirlere?
hayatmýþ, kaldýðý yerden devam edilirmiþ,
söyle hadi, þimdi bize hayat deseler,
biz kandýðýmýz yerden devam etmez miyiz?
Bu son...
Bu defa sonumuz.
Bu acý son,
Bu aþk son,
Bu inanç son...
Hayatýma giren herkes dinlesin,
söylüyorum hepinizin yüzüne,
tükürerek...
Size aþk nerede desem, hiç düþünmez, kasýklarýnýzý açarsýnýz...
bu yüzden, artýk gidebilirsiniz,
çünkü bu son,
Bu þiir son,
bu hikaye son,
filmlerde görmediðimiz cinsten,
"mutsuz son..."
Onur Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.