SEVGİLİM

Sen benim ciðerimi yaktýn sevdiðim.
Ýçime su yerine ateþ serptin.
Sen uykumda bile benimdin.
Þimdi neredesin, kiminlesin sevgilim?

Aþýk þairin seni arar durur,
Bilmem bu gönlü kim avutur.
Sesin hala kulaklarýmda duyulur.
Seviyorum seni sevgilim.

’Gel’ desem gelir misin, beni yine sever misin?
Yoksa sende kaçýp gider misin?
Aðlayan gözlerimi benim için siler misin?
Ben sensiz yaþamak istemiyorum sevgilim.

Gün gelir de ölürsem ardýmdan aðlama sakýn.
Bensiz güzel bir hayat kur kendine.
Ve sakýn inanma ’Nevzat seni hiç sevmedi.’ derlerse.
Ben seni daima sevdim, yanýmdayken bile hep özledim sevgilim.

Yalansýz sevdim seni, dosdoðru bir yürekle.
Ýnanarak sevdim seni, hiç þüphe duymadan ve tüm kalbimle.
Ayrý gayrý olmaksýzýn sevdim seni.
Hep bir olalým diye ben senindim sevgilim.

Þimdi bir daða yamacýna benziyor aþkým.
Uzak ve gidilmesi zor bir diyar gibi bu kalbim.
Özlem var içimde, sözlerimde ise avuntu,
Seni aramaktan hiç býkmadým sevgilim.

Araya araya deli oldu gönlüm.
Bir mumdum, yanýyordum þimdi söndüm.
Deli divane etti aþkýn beni sayende öldüm.
Ne akýl býraktýn bende ne de fikir sevgilim. . .



05.01.2012
NEVZAT
ÞÝMÞEK

Sosyal Medyada Paylaşın: