İSYAN EDİYORUM VARLIĞINA

Gençliðim gitti aþk yolunda.
Saçýma aklar düþtü senin uðruna.
Ýsyan ediyorum artýk yaþadýðým bu hayata!
Ýsyaným sana deðil Allah’ým.
Ettiðim bu isyan vefasýz o kuluna!

Önceleri çok iyi gidiyordu her þey.
Sonra ne olduysa bitti.
‘’Seviyorum seni deliler gibi.’’ diyen o,
Þimdi bir hiç uðruna bitirdi.

‘’Asla býrakmam seni!’’ derdi bana.
Sözler verirdi, yeminler ederdi.
Daha hayellerimiz vardý bizim gerçekleþmeyen.
Þimdi nerde, hani nerede?

Yeminlerin boþa mý çýktý?
Ya sözlerin, gözlerinde mi yalandý yoksa?
Ah nasýlda inandým sana?
Yeter artýk be isyan ediyorum senin varlýðýna!

Býkmadýn mý artýk aðlatmaya?
Hiç mi için sýzlamýyor zalim?
Gelsen, benim olsan hani;
Ne olurdu sanki hayellerimiz gerçek olsa?

Býrakmayacaksan beni ‘’Sev.’’ demiþtim sana.
Yalansýz dolansýz benim olacaksan ‘’Gel.’’ demiþtim sana.
‘’Saçýma aklar düþürme, beni aðlatma sakýn.’’ demedim mi?
Dün iyiydin, bugün ne oldu sana?

Aðlaya aðlaya gözümde yaþ kalmadý.
Yeter artýk be yaþamaya bile takatim kalmadý.
Ömrümü aldýn benden zalim yar.
Gün görecek halim bile kalmadý.

Sana demiþtim ’’Ayrýlýrsak yaþayan ölü olurum!’’ diye.
Demiþtim ‘’Beni býrakýrsan kahrolurum!’’ diye.
Niye gittin yar, niye?
Mutlu deðil miydik beraber söylesene?

Biliyorum þimdi sen de mutlu deðilsin.
Biliyorum sen de ben gibi bitiksin.
Hiç sebepsiz yere bitiren de sensin.
Kahrolduk ikimiz de; deðer miydi söylesene?

Acý çekmekten býktým usandým artýk.
Gülmek istiyorum.
Doyasýya gülmek. . .
Sen yanýmda ol istiyorum sadece.
Ama artýk gelsen de ne çare?

Geçti artýk, herkes uyandý bu rüyadan.
Bitti.
Koskaca sevgi, aþk senin yüzünden bitti.
Hüsrana uðradýk yazýk!

Sana asla beddua etmiyorum.
Rabbim seni mutlu etsin diye dua ediyorum hatta.
Benim olmadýn yar, mutlu olamadýk ama;
Allah’ým seni bir ömür boyu mutlu etsin.



19.06.2013
20.06.2013
21.06.2013
NEVZAT
ÞÝMÞEK

Sosyal Medyada Paylaşın: