Koynundan baþka her yer soðuk Ve fazlasýyla boðuk Duyduðum sesler, Sensiz anlamsýz, iç sesim bile. Seyrettiðim manzaralar ise: Korkunç... Kollarýmda aðýr kelepçeler Özleminden de aðýr. Her yanýmda aðrý Her yanýmda ateþ Senin olmadýðýn her yer cehennem... Gözlerim baðlý, Gözlerim kanlý, Kaybolmuþum da üstelik... Evim yokmuþ, aþým yokmuþ Ýþim gücüm acý çekmekmiþ sadece. Bu masal mutsuz da olsa bitmemiþ Acý sonsuza dek sürsün diye... Senin prenses, Senin olmadýðýn bir masal Nasýl mutlu bitebilirdi ki zaten?
Anlamsýzca sýzlýyordu yaralarým, önceden. Anlam ifade eden tek þey de Dünyanýn bir ucunda da olsa Yaþadýðýný bilmekti...
Hayýr, Geçmiþimizi hatýrlattýðý için kýzmamalýyýz hatýralara.
Hadi, Þimdi de ki bana: "Her þey geçti... Yandýðýn cehennemler bile Birer birer söndü artýk. Gel koynuma, Göðsümün ateþi yakmaz hem, ýsýtýr seni Korkma..."
Koynuna al beni, Çünkü soðuk Koynundan baþka her yer...
Ahmet Kastancý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Kastancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.