Umudum

En geveze kuþ, umut kuþu imiþ
Onu beslemekteyim içimde
Susarsa, bende susacaðým biliyorum
Ona bazen þarkýlar söylüyorum
Ellerimle besliyor, tüylerini seviyor
Gagasýndan öpüyorum
Ona eþlik ediyorum þarký söylerken
Rüyalarda da beraberiz
Taaa uzaklara düþüyor yolumuz
Nazire çocukluðuna dönüyor
Bir aðacýn en tepesinde
Umudu ile þakýmakta
Bazen bir dipsiz kuyuda
Çýrpýnmada
Kalk diyor umudu, yoksa uçup giderim
Uçmak üzere hamle yapýyor
Arkasý dönük
Git diyor usulca
Bende gitmek istiyorum
Birden bir ýþýk oluþuyor
Gözlerim kamaþýyor, yol uzuyor
Þarkýlar söyleyerek yürüyorum
Çiçekler envai türlü ve mis kokulu
Kelebekler geçiyor önümden
Kanadý yanaðýma sürtünerek
Yüzümü bir tebessüm kaplýyor
Ruhum açýlýyor, hafifliyorum
Kelebek oluyorum, umudum benimle þakýmakta
Baþýmda daireler çizerek yüreðimden öpüyor
Ayaklarým yerden kesik
Biliyorum sen gidersen
Nazire ebediyen susacak

Nazlýgelin
5 / Temmuz / 2013
Sosyal Medyada Paylaşın: