Özde saðlam kalmayý baþardýkça içimde
Beslediðim umutlar, her dem bahar kalacak.
Tevekkül tohumlarý yeþerdikçe içimde
Coþan duygularýmý hangi kahýr çalacak?
Benimse, korudukça; insanlýk denen kale
Bana doðar her güneþ, beni ýþýtýr hale
Karartmaya uðraþan; kaydetse de merhale
Azmim, kutsal þehrimi mutlu þehir kýlacak.
Yýlmadý, yýlmayacak; gözüm hiç bir tuzaktan
Hakk’ý bilen korkar mý, kul yapýmý mýzraktan?
Etrafým çepeçevre sarýldýkça nifaktan
Sabýr çeken gönlüme nur-i cevher dolacak.
Bütün dünya toplanýp; olsa da bana hasým
Þeytana kahretmekten öteye geçmez yasým
Bedenimi saçsalar, etrafa kýsým kýsým
Kasteden, karþýsýnda; Yüce Kahhar bulacak.
4temmuz2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
HOŞGÖRÜ KÖYLÜ GÜZELİ LÂLE (semai) ELİF HZ. ÂSİYE OSMANLI (mesnevi) BENDEGÂN OSMANLI DESTANI (mesnevi) BÂRÂN EFGAN