Kapýlardan hiç içeri giremediðimizde
her kapýdan dýþarý çýkmaya baþlarýz
o zaman tek bir kapýda kalýr aklýmýz
sevgili bildiklerimizin gönül kapýsý
o kapýlarla yol alýr, o kapýlarla yol oluruz
o kapýlarla dirilir, o kapýlarla gömülürüz
bir buket çiçekle kýrýlýr yüzlerin kilitleri
bir buket çiçekle unutulur mezar köþeleri
kapanýr mý kapanmaz mý bilemeyiz hiç
onlar içindedir hep biz dýþarýsýnda
açýlýr mý açýlmaz mý seyredemeyiz hiç
sararýz da sararýz, ha babam yaralarýmýzý
o kapýlarda kül, o kapýlarda kul oluruz
o kapýlarda sis, o kapýlarda hür oluruz
affedilir miyiz, affeder miyiz bilinmez
zaman kapýlara aç, kapýlar zamana muhtaç...
.