Sorma kimim kim im deme
Sorma
kimim deme nerdeyim deme
en uçtasýn
yardasýn
el bilse alem bilmez
ben bilirim nerdesin
haydi kaybol yok ol
olabilirsen
yardasýn vardasýn
yokluk bende
bu bedende
yar üstünde kanatsýz kuþun silueti
gölge gibi üzerinde
gagasý kanlý gagalayan kuþlar
gagalayan büyük kuþlar
dað taþ tepe bayýr
dolaþ dur sorma
sen de yýrtýcý bir kuþtun
kendi gölgenin peþinden koþtun koþtun
yoruldun
þimdi iki daðýn arasý bir tunelde
anahtarý kayýp bir kapýnýn önündesin
içinden gelen sesler iniltiler
kelimelerinin intiharý da
cümle sözlerinin suskunluðunda
onda bunda
þunda
konuþsan sorsan kimim diye
o üstündeki ten
o muhteþem ten
tek giysin
soyun da gör kendini
ten düþtümü üzerinden kimmiþsin görecekesin
kaybolur gidersin içinin dolambaçlý yollarýnda
nerdeyim diye sorma boþuna
yorma sözü
yardasýn
bir üflemelik canýn
gagalanmýþ teninle
in yere
o yer daha sade yaþamak için
sýrlar sende
kendi içinde
sýr nerdeyse sen ordasýn
14/Mart/2012/Çarþamba/Ankara
Yüksel Nimet Apel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.