Ankara’nýn bulutlarý gözlerimden geçer, Trenler hep hüznümü taþýr. Seni sorar kaldýrýmlarda serçeler, Ben hala yol kenarýnda karýncalara dost. Senin baharýný beklerim, Kýþ uykusuna yatmak için.
Ankara’nýn yollarý ellerimde uzar, Bir tek gönlüme yol bulamam. Bütün caddeler çýkar da Kýzýlay’a, Kaybolurum ben ankaranýn gözlerinde. Þimdi kuytularda gözlerim seni arar, Zamanýn ruhunu tutmak için… hüseyin üstüntaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
hüstüntaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.