İÇİMDEN HÜZÜN AKAR, BİR DE SEN
hayalinle avunmak yetmiyor;
hayalin,gönlümün göðünde kuþ kanadý,
çýrpýndýkça ufukta kayboluyor.
gözlerin geliyor aklýma gözlerin,
yüreðimi alýyor,yerlere çarpýyor.
dördüncü cemre düþüyor,akþam vakti,
hayatýmýn kýrk yýlýna.
sonrasý korkular;ýsýrgan otu,
içimi çimdikliyor,ýkýna sýkýna.
gönül kapým çalýnýyor;ya hayalsen!
içimden hüzün akar,bir de sen...
sonra kuþ oluyorum gökyüzünde;
süleyman dilinde konuþan,
ama züleyhanýn anlayamadýðý.
gözlerinin rüyasýný yorumluyorum zindanda,
ben bir garibin sýrtýnda yýrtýk gömleðim.
öyleyse kimler parçaladý gönül gömleðimi?
ya da kimler kuyuya attý gençliðimi?
ve kimler öldürdü mavi kimliðimi?
ben fali meçhullerde öldürülmedim,
sevdiðimdi kendi katilim.
gönül kapým çalýnýyor;ya hayalsen!
içimden hüzün akar,bir de sen...
kimliksiz kaldým hüviyetim sorguda,
ismimi asarlar,her sabah dar aðacýnda.
gözlerim zindanýnda kaldý,gözlerinin,
tecrid yerim,sürgün yerim, her aðladýðýmda.
ve sonrasýnda hayalinde diriliyorum,
su yürüyor dallarýma,budaklarýma.
ismin düþüyor dilime;eski bir þarký,
söylüyorum,kan damlýyor dudaklarýma...
gönül kapým çalýnýyor;ya hayalsen!
içimden hüzün akar,bir de sen...
ve ardýndan ölmeye gidiyorum uzaklara,
gözlerim,ellerim kefenim cebimde.
hüzün doðurmuþ,mazide kalan günler,
lohusa(lý) acýlarý bekler.
ki kulaðýmýza ezan okundu,
çok zaman önce.
þimdi selamýzý verecekler,
tenimiz suya deðince...
hüseyin üstüntaþ 12/03/2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.