Karartma dünyamý çekip de güneþ gözlerini üzerimden. Gitme arkana dahi bakmadan, desteðin olmazsa düþerim gücümden. Sen olda yanýmda, varsýn sürsün izimizi Azrail, yok korkum ölümden Yalvartma yaradan dururken kendine, þaþýrtma beni özümden.
Sözümden dönmem, sevmem senden baþkasýný. Ben sen deðilim býrakmam öyle kolay feleðin yakasýný. Bilirsin inanýrým her dediðine, yapma bana ayrýlýðýn þakasýný. Yalvartma yaradan dururken kendine, gel nerdeysen budur aþkýmýza yakýþaný.
Geri dönmek istersen bensiz yapamayýp. Hiç boþuna zahmet etme kendine, beni arayýp. Bulamazsýn beni, çünkü beden duruyor ruh kayýp. Yalvartma yaradan dururken kendine, yýkýlmýþým zaten ben bir köþede adýný sayýklayýp.
Son piþmanlýk fayda etmez sakýn peþimden aðlama. Sen giyin yine beyazýný, karalarý baðlama. Sakýn deyim kendini kahredip yüreðini daðlama. Yalvartma yaradan dururken kendine, dirime faydan olmadý ölümün baþýnda kalabalýk yapma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferdikolik Gençali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.