Yetim kaldý sana ait bende kurulmuþ olan düþler. Sahteleþti gidiþinle birlikte yüzümdeki keyif kaçýrýcý gülüþler. Oldum dert kervaný bitmez bendeki bu ah çekiþler. Ömür bitecek ama bitmeyecek seninle bu barýþmalar bu küsüþler.
Neyime benim var olmak için aldýðým nefes. Gidiþinle öldürdün zaten sen beni, býrakmadýn yaþamak için heves. Gönlüm bir kuþtu, gözlerinse bir kafes. Girmeden bilemezdim o kafesin benim için kabir olduðunu maalesef.
Sanma ki piþmaným sana beslediðim sevginden dolayý. Tadýmlýk deðildir benim sevgim sen hala kavrayamamýþsýn olayý. Ben bir adýmýna bin adým atmaya hazýrken, senin için kaçmaktý dimi en kolayý. Kurtulmaksa maksadýn benden baþardýn, son kullanma tarihi geçmeden yak kýçýna kýnayý.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ferdikolik Gençali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.