soluk
bütün bir yalnýzlýða el veriyorum
elveriþli toprak gibi yeþile
mahzun bir kýz tutuyorum kendime
sürekli þarký söylüyor dudaklarýma
kulaðýmýn pasýný Allaha þikayet ediyorum
bir küçük çocuk olup
Allahla konuþuyorum
bir bengal kaplanýyla yaþýyorum
bir goril
bir sýrtlan
bir zebrayla yaþýyorum sürekli
balýklar isyan ediyor
aðzým pi harfine bürünüyor
asidik yaþýyorum sanki görsen asitle bazý
tanýyacaksýn
insanlar kimyayý haþ iki o zannediyor
belki ben de bir þey zannediyorum
yanýmda secdeye varýyor hindularýn tanrýsý
tutup kaldýrýyorum
bir baþkasý daha varýyor
tutup onu da kaldýrýyorum
þimþek çakýyor bir tanrý daha
üþeniyorum
zeki insanlarýn inanma duygusuna el uzatýyorum
elim kýrýlýyor
bir battaniyeye sarýlýyorum
büyüyor
masalsý bir beyaz çýkarýyorum diþimden
ben daha üç günlüðüm
daha baþka neler diyorum
insanlar beni ne zannediyor
kirlenmiþ þairleri çölde arýyorlar
Allahým diyorum
iyi ki þair deðilim
ben baþka iyi ki insan deðilim
iyi ki iki çocuk annesi ve dinsiz deðilim
ben baþka allahým
iyi ki deli deðilim
Allahým diyorum
ben aslýnda yeþili severim ama
cenazem bol acýlý olsun
yeþil örtüler seriyorlar benimki örtüsüz olsun
ben bir de iyi ki vejeteryan deðilim
Allahým diyorum
göðü yarattýn iyi ki
yoksa annemi göremezdim
annem bir bulut gibi güzel þimdi
melekleri yýkýyor
ama allahým diyorum
iyi ki ölmedim
çünkü topraðýn sesi güzel deðil...
Merve Taþçý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.