Hüzünlü bakýþlara haraç alacaklar,
Bir daha yaþamak kalmayacak geride,
Hep birlikte iteceðiz yüksekliði
inilecek tozlara yüz sürüp yine de,
tarihi dönüþüm olacak koca evrende.
Son kez çekeceðim kötülerimi iyilerden
azaldýðýmý bildiðim yer olacak gözlerin
kendimden azalmaya cesaret bulacaksýn
öfkesine sakladýðýn geçmiþe.
Ne çok doðru, çoðu yanlýþtan dönüþecek
katlanýlmasý güç tenlerimize sinen
saadet bölüþücü kuþlar dokunacak aðýzlarýyla
biraz su, biraz da kuru ekmek lisanýyla,
kement vurulmasý güç piramidin göðsünden inecek
uçurum baþlayacak her bir yerinden.
Kazanýlmýþ her ne varsa toz olup daðýlacak
senden bana kalan, ben yaþarsam bir toz olacaksýn
benden sana kalan, sen yaþarsan bir toz olacaðým
kayýp geçmiþin hiçliðe sürmeli geleceðinde
yüreðimde tuzlanýp kalacak adýnýn burçlarý
yanýp, sonra da sönmüþ olarak kalacak orman
bir baþkasý hiç beceremezdi bunu diyeceðiz
aþktan baþka böyle yakan bir de iman
kaçýran ýsrarlý bir yol býrakacak içimizde,
içinde hiç daðýlmayacaðýný bildiðin sýkýntý
dünle konuþacak hep, geceyle konuþamayacaðým.
Kimseye kalmayacak, yek ölümlerin günbatýmlarýna
silinecek ne kadar tablo varsa, ölünecek varlýk.
Ben çatlamýþ gravür kalýntýsýnda aþýnacaðým
göçüp giden zaman ardýnca kýskanan da,
yapayalnýz güneþin umursamaz bakýþlarýnda
az bir kitap býrakmýþ geride yazar gibi
hiçliði taþýyan gemilerden dünyaya batacaðým.
Böylece toz kalacak ya da bir kaðýt, en fazla bir can
sevgiyi bir kuþ taþýyacak küçücük yüreðiyle uzaklara
seni öpemeden vurulup, akacak kaný insanlar arasýndan.