ben giderken sen yolcu etmeliydin
hangi mevsim olduðunun ne önemi var
biliyorsun iþte sensiz mevsimler hep kýþ
senli mevsimler bahar
çeþme baþý heyecaný deðil ki bu telaþ
bað bozumu mevsimi canýmýn içi
safrana boyanmýþ tüm bahçeler
bir top hüzün, binlerce damla yaþ
yürekteki acý nasýl, hangi kelimeyle anlatýlýr ki
yani aðlamak gözden yaþ gelmesi demek miydi
yüreðim aðlýyor iþte, bir alev saran bedenimi
neredeyim bilmeden kaybediyorum kendimi
aðlamak da çare deðilmiþ biliyor musun
yürek yangýnýný bastýrmaya, ne bileyim iþte
ha ben, ha kayalara sýmsýký tutunan yosunlar
dengede durmaya çalýþýyoruz ikimizde
bir de umulmayan yerlerden alýnan darbeler var ya
en çok onlara isyan edesim geliyor iyiden iyiye
hissizleþiyor ellerim, bakýþlarým boþlukta yüzerken
çöl kadar ýssýz, buzul kadar soðuklaþýyor yüreðim
anlayacaðýn hiçbir þey güllük gülistanlýk deðil sensizlikte
ah benim canýmýn içi keþke, keþke ben gitseydim de
ardýmdan bakan sen olsaydýn, ya da böyle mahzun,
býrakmayýp giderken beni de yanýna alsaydýn.
Hatice Ak/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.