İNSANLAR TANIDIM

Ýnsanlar tanýdým hem de bir çok insan ,
Kimi zaman renkli dünyalarýný paylaþtýlar benimle,
Kimi zaman da tanýyamadýðýmý anladým vurduklarý darbelerle ,
Bende bir insandým iþte...
Hiç bir zaman sahiplenmedim moru ,yeþili , turuncuyu , pembeyi:
Hep çok sevdim siyah ve beyaz renkleri,
Sonra ben de piþman oldum beyaz her zaman temiz kalmaz ki,
Ýnsandým iþte.Siyah desen toz tutar gibiydi,
Peki bu dünya da bana da yer yokmuydu ki,
Vardý elbette vardý gözlerimin içinde saklýydý.
Uçurtmalar dans ederdi gökyüzünde,


Bir insanýn hayali çocuk olmaktý yer yüzünde,
Güneþli günler güzellikler getirirdi,
Hasreti koyardý yüreðime ,
Ben de bir insandým iþte.
Kýrýlan hayallerimi toplardým,


Cam kýrýklarý batardý elime,
Sonra bir çiçeði koklardým,
Mutluluðu görürdüm gözlerimde,
Ben de bir insandým iþte.


Köprüler kurmak yerine duvarlar örerdim kendime ,
Ne gülmeyi öðüt sayardým ne aðlamayý suç kalbime,
Kimi zaman kýzardým düþtüðüm zaman yere,
Kaldýrýp baþýmý bakmayý öðrendim gökyüzüne,
En büyük zenginliðimin bende olduðunu belki de,
Ben de bir insandým iþte.


Bir gün kaç yüzün var diye sorarlarsa bana ,
Aynaya bak göreceksin...
Sonra dönüp diyeceðim ,
Dünyanýn bütün renkleri benim ,
Sen de bu renklerden birisin vefaya borcun yoksa ,
Sen de insanýn ta kendisisin...
Sosyal Medyada Paylaşın: