kaç defa ölebilirdi ki bir insan? kaç defa uzatabilirdi ki, çocuk arsýzlýðýnda ellerini kelimelerine? ve kaç defa kovulabilirdi ki kapýndan yüreðini yüreðine teslim etmiþken? öksüz kalan düþlerim, daha ne kadar piç damgasýný taþýyabilirdi ki?
bazen gitmek cesarettir bazen de kalmak. ben...... küf kokan odanýn üzerime sinmiþ kokusuyla gitmeyi seçtim ! çaresizliðimi de aldým yanýma nefesindeki þarap kokusunu da unutmadým! sakalýndaki sigara kokusunu da son kez çektim içime derin derinnnnnnn
evet....! ben gitmeyi seçtim
boynuma geçirdiðin ilmeði çözmeni bekledim ama hiç gelmedin...! çünkü sen......... beni asmayý seçtin...! nefesim kesilirken, satýrlarým acýdan inlerken, yalvarýþlarým kulaklarýnda patlarken ne gördün...! ne de duydun beni...!
þimdi söyle bana... giden ben miydim? yoksa bana gelmeyen sen mi? /NergizA/ Sosyal Medyada Paylaşın:
nergizA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.