/Ömür boyu el ele olmaya ant içtiler
Ve nikah masasýnda mutluluðu seçtiler/
Apar topar olmuþtu evlilik gizli saklý
Kanunu yoktu iþte, bilinmezdi kim haklý
Hayalî bir dünyada evet dediler aþka
Düþünceler firarda, duygularsa bambaþka
Yalnýz gözler konuþtu ilk kývýlcýmdý yanan
Tek hakikat sevdaydý gerisi ise yalan
Duyunca reddetmiþti ailesi adamý
Dedikodu yayýldý þehre salýndý namý
Demiþler ki namussuz, demiþler ki günahkâr
Öfkesini yutmuþtu olamazdý tamahkâr
Eli silahlý baba izini sürüyordu
Adam kadere karþý cesurca yürüyordu
Yalnýzdý kadýn evde mazisiyle birlikte
Hayali mutluluktu, hayat sürmek dirlikte
Akýtýrken gözünden kederin katresini
Duvara çiziyordu sevdanýn portresini
Bazen canlanýyordu gözünde eski yaþam
Buðulu nefeslerde yok oluyordu akþam
Ýþten eve gelirken uzuyordu dar yollar
An’ý durduruyordu yedi kat ýrak eller
Sabýr denilen külfet çöküyordu kalbine
Lanet yaðdýrýyordu zaman ile harbine
Çünkü hayat ordaydý sevdiðinin yanýnda
Eksiliyordu nefes, eriyordu canýnda
/ Aþk yolunda o gece, hilal göðe saklandý
Nefesler durdu birden, yaþamak yasaklandý/
Finale bir kala...
Seda YÜKLER