.....Ve günlerden sonra seni tekrar görürsem,
Sensiz üç mevsim süren kýþýmdan sonra
Kollarýmý açýp bekleyeceðim,
Ýlk cemremsin, düþeceksin,
Bu kýþ, dört mevsim sürmeyecek.
Bir bahar rüzgârý gibi dolacaksýn içime,
Gözlerimde umutlar filizlenecek,
Deðiþecek mevsimler,
Bu kýþ bitecek.
.....Ve günlerden sonra seni tekrar görürsem
Gözlerinin içine bakarak okumak için
Þiirler yaratacaðým;
Biliyorum, gözlerinin içine bakýnca
Hepsini unutacaðým
Senin hiç bitmeyen þiirin baþlayacak,
Senin þiirini okuyacaðým.
.....Ve günlerden sonra seni tekrar görürsem
Bütün benliðimle kucaklayacaðým;
Bütün açlar,çatlayasýya doyacaklar,
Bütün mutsuzlar, mutluluðu tadacak,
Bütün tutsak kuþlar özgür olacak.
O sensiz, o karanlýk, o acýmasýz günlerden sonra
Seni tekrar görürsem..
Ünal Beþkese 1961
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.