Hatýrýmdan çýkmayan sadece günbatýmý
Bir de daðýn ardýnda tetikte duran kurþun
Sanki delip geçmiþti o an alýn çatýmý
Ölüme kâfi deðil baþýmdan vuran kurþun
Kalbimden girmedikçe söndürmez hayatýmý.
Sýrrýma ömür boyu riayet ettim desem
Ateþ mi küllenecek küllensin de görelim
Ýslâ… Külden her zerre, kor düþürünce o dem
Say ki ketum deðildim kökten kesildi dilim,
Zamanýn merhemi de fayda etmezken dirhem
Bir teselli gelmiyor fikrime akl-ý selim.
Ve yine ayný sahne, yine ayný replikler
Rolünü ifadayken mümkün mü ki unutmak
Topuðunu sürterek zorla gelirse seher
Farz olurdu aklýmla yüreðimi avutmak
Kaderde, ölüp ölüp dirilmek varsa eðer………
21 Haziran 2012 / NÜS