Rüzgar! Perdemi býrak, pencereme vurma ve uzak dur odamdan Gözlerimi yoklama, Sesindeki matemi, kokunda ki akasyayý al ve götür uzaklara Ýçeri girme rüzgar Bu ne densizlik böyle! Yastýðýmý ýslatan gözyaþlarýma dokunma Ona mý gideceksin? Gidip ne diyeceksin? Boþ ver artýk sende Rüzgar Bizimle uðraþma... Git çekil bir köþeye, Bu dünyada esme rüzgar Kokunu hiç yitirme Uzaklara gitme rüzgar Pencereme de gelme! Sokaðýn baþýnda dur Orada beni bekle Bu dünyada esme rüzgar Gel gidelim öbürüne...
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÜLDEN KIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.