Kimsesiz bir cümleyim; Ýçinde senden kýrýntýlarla. Öznesi sen, tümleci sen, yüklemi sen Ah ne zor bir bilsen! Seni konuþup sana konuþamamak. Seni söyleyip sana susmak; Sana susamak... Tutamamak ellerini, Gecenin bir yarýsý yataðýn boþ tarafýna uðramak Ve yokluðunu aðýrlamak; Sensiz kuytularda seninle aðlamak...
Dilimde hep ayný kelimeler gezinip, Ayrý yerlerde seni mýrýldanýyorken Gözlerim her iþittiðine ’sen’ diye bakýnýyor, Ellerim ellerine uzanmak ve onlarý tutmak ümidiyle Beyhude bir çaba içindeyken; Kimsesiz bir cümleyim Ýçinde senden kýrýntýlarla! Baþý sen, ortasý sen, sonu sen Ah bir görsen; Yarým bile deðilim sen yanýmda yokken...
Sosyal Medyada Paylaşın:
30ocak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.