Ey yolcu! Nereden gelip, nereye gidersin? Bir selamlýk kadar bekle hele, yine gidersin Gel tanýþ olalým; Sen kimsin, kimlerdensin? Ebu Cehillerden misin, bizlerden biri misin?
Bizden biriysen, doðru yolda kendin bilensin Bu yolda lazým olan azýðý, nevaleyi sen bilirsin Doðru söyleyene itibar eder, öðüt dinlersin Sana birkaç nasihat söyleyeyim, yine gidersin
Gittiðin yol engebeli yoldur, düzden gidersin Hain tuzaklar kuruludur, dikkat et düþersin! Ucunda çift kapý açýlýr, tercihinde serbestsin Biri Cennete, biri cehenneme açýlýr bilmelisin
Gittiðin yol güllü-çiçeklidir, dikene çevirme! Bastýðýn toprak tevazuludur, kibirli yürüme! Yaslandýðýn aðaç tabutundur, yýkýp devirme! Kabirden evvel, dipsiz, kör kuyulara düþme!
Çýktýðýn bu yolda gafil olma, gaflete uðrama! Yenik düþme hain nefsine, Yarataný unutma! Kefenin al yanýna, iþine, aþýna haram koyma! Her daim Hakkýn tarafýný tut, Hak’tan ayrýlma!
Bu yolda kibir ve gururu sakýn ha yanýna alma! Sonda bastýðýn topraða gireceðini de unutma! Arifle hasbihâl ol, dostlarýný yarý yolda satma! Taþýdýðýn emanete sahip çýk, Çakal’a yutturma!
Koyulduðun bu yol uzun deðil, kýsada deðildir Baþlangýç çizgisi bellidir, acaba ki varýþ neredir? Son düdük nerede, ne zaman çalacak, kim bilir Hedefim büyük, yolum uzun, dersin nedendir?
Haydi, git yolun açýk olsun, lakin unutma bizleri! Unutma kimliðini, geçmiþini, geçtiðin bu yerleri! Eser býrak gittiðin her yere, adýný yazacak birileri Esersiz gidenlerin, bak silindi adlarý yok oldu izleri Sosyal Medyada Paylaşın:
ADEM ÖZCAN (DENİZLİLİ) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.